Noodles

Noodles, of zoals wij schrijven: noedels zijn al duizenden jaren oud. In China zijn noedels gevonden van vier duizend jaar oud, waarschijnlijk gemaakt van gierst.

Noedels horen bij Thailand en worden in allerlei vormen en gerechten gebruikt.

In Chiang Mai en omgeving is Khao Soi een beroemd lunchgerecht. Het is een curry met eiernoodles. Vreemd want het woord Khao betekent rijst, wat zorgt voor verschillende verhalen over de oorsprong van het gerecht. Bijzonder zijn de knapperig gebakken noodles, waarmee de curry wordt afgemaakt. In de curry een kippenpoten of stukjes kip. We aten het meerdere keren. Het is erg lekker.

Noedelsoep aten we verschillende keren onderweg in kleine, soms afgelegen, eettentjes waar één gerecht gekookt wordt. In bouillon worden rijstnoedels gegaard, afgemaakt met een paar vleesballetjes, taugé en Thaise basilicum. Extra ‘groen’ mag je er bij nemen. Super lekker. En altijd staat er in zo’n tentje een grote fles drinkwater, waar je zelf een glas uit kunt tappen. IJsklontjes uit de koelbox erbij….

Dan is er nog het wereldwijd beroemde Pad Thai; een gerecht van gewokte rijstnoedels, met tofu, tamarindepasta, limoen en gehakte pinda’s. Dit gerecht is al eeuwen oud. Het werd door Vietnemese handelaren in Thailand geïntroduceerd, in de tijd van Koninkrijk Ayutthaya.

Er zijn nog veel meer noedelgerechten, maar bovenstaande noedels aten we.

 

een mooi initiatief

Ook in Thailand zijn er initiatieven om biologisch te tuinieren. Verrassend!  In Mae Khachan zijn een vader en zoon twee jaar geleden een tuinbouwbedrijf gestart waar op biologische wijze groenten, fruit én rijst worden verbouwd. 

Als je nieuwsgierig bent hoe de groenten smaken kun je terecht in het restaurant. Wij eten er een verse salade en rijst uit eigen tuin en het uitzicht over de rijstvelden en de bergen krijgen we er gratis bij.

Het werken in de tuin en het restaurant zorgt voor veel werkgelegenheid. Zo’n veertig mensen hebben hier een baan.

Het eten smaakt zo goed en het is er zo plezierig, dat wij er de volgende dag naar terug gaan voor het ontbijt.

 

 

 

7-ELEVEN

In Wiang Kaen hebben we een fijn huisje, in een mooie tuin. Veel toeristen zijn hier niet.  We zijn de enige gasten. Voor een ontbijt wordt niet gezorgd.  De 7-ELEVEN, de buurtsuper, is dan een uitkomst. Daar kopen we rollen biscuitjes. En met een kop Nescafé maken we ons eigen ontbijt en daar redden we het dan wel even mee. Onderweg kopen we een tros banaantjes. En toen de man met de hongerklap in zicht kwam, was er boven op de berg een tentje met sticky rice en deep fried chicken….

Nu, na 80 km. zijn we in de plaats Thoeng.

Thais ontbijt

Aa-hāan-sjáaw; ontbijt. En dat is anders dan het ontbijt dat we gewend zijn. Rijstsoep, met een gebakken eitje en wat peterselie. En soms noodles of rijst met groente en stukjes vlees. Stukjes watermeloen of papaya. Glaasje sap en een kopje koffie. Een goede start van de ochtend.

 

 

 

de Mekong

We zijn in Chiang Saen, aan de Mekong. Aan de overkant ligt Laos. We waren hier 13 jaar geleden en toen waren we verbaasd over de eettentjes die aan het einde van de middag verschijnen. We hebben er toen een visje gegeten. Nu willen we dat graag nog eens doen. Er is keus te over. 

 

 

Thais lievelings restaurant

We waren in Mae Sot. We hadden het plan te gaan eten in een klein rustig Japans restaurantje. Maar we ontdekten dat het op maandag gesloten is. We gaan de straat op, op zoek naar een alternatief. Het wordt een Thais barbecue-restaurant. Het lievelingsrestaurant van veel Thai, lijkt het.

Deze aardige jongen maakt ons een beetje wegwijs. Er is buffet waar we bakjes kunnen vullen met vlees en groente. En verder kijken we de kunst een beetje af van de mensen om ons heen.

We zijn nu, na 40 km, in Mae Ramat.

Lost in translation

Sinds Ayutthaya hebben we geen Europeanen meer gezien. We logeren in Nakhon Sawan in een groot hotel. En het is vol. Met een grote groep Koreanen. Engels spreekt men er niet. Tegen de schemer wandelen we de stad in om wat te gaan eten. Langs het park zijn tafeltjes en het lijkt een leuke plek om iets te eten. Maar als we dichter bij het stalletje komen waar wordt gewokt, slaat de chilidamp ons op de keel. Spicy, spicy. Dat wordt ‘em niet. We vinden een plekje in een fijn Japans restaurant. De plek voor Hotpot. Ook hier geen  Engels, maar er is hulp van de telefoon. Het meisje dat onze bestelling op komt nemen toont de tekst op het beeldscherm: ‘pig’. Juist ja. Er komt een pan met bouillon, bakjes vlees en we kunnen zelf groente pakken. Japans biertje erbij… Ondanks de taalbarriere eten we heerlijk. Wat de prijs is, en of het ‘alll inclusive’ is, of per gerechtje wordt afgerekend. Geen idee. De rekening toont één bedrag. Maar we eten voldoende en de prijs is okay. Vandaag lunchen we in een tentje aan het pad langs de rivier. Kip met sticky-rijst uit een klein zakje. Noodles zijn niet geschikt voor ons. Too spicy…  Maar de kokkin weet nog wel een ander schoteltje, dat kan minder spicy worden gemaakt.

Nu zijn we, na 67 km. in River Green Resort.