We fietsen op de 105, de weg van Mae Sot naar Mae Hong Salong, dicht bij de grens met Myanmar. De weg kronkelt door het berglandschap, wat dalend, wat klimmend. Het is er mooi.

We komen ook langs Mae La, het vluchtelingenkamp van Karen uit Birma. Het is groot en ligt ingeklemd tussen een hoge bergrug en de weg. Het kamp is er al sinds 1984. Er wonen meer dan 40.000 mensen. Het is volgebouwd met dicht op elkaar staande huisjes. De mensen mogen er uit en er in, maar dat kan alleen via de poorten waar contrôle is. Er is een markt, we horen schoolgeluiden. Maar hoe de mensen er leven weten we niet. Het geeft een machteloos gevoel. Wij rijden er langs in de vroege ochtend, het is mooi weer, de zon schijnt ….

Wij zijn nu, na 83 km, in Mae Salit.