Prachtig groen zijn de bergen waar we gisteren door fietsten. Het was de laatste serieuze bergetappe van onze reis. Er was nauwelijks verkeer. Vogelgeluiden vanuit het bos. We klommen tot zo’n 1200 meter. Het is afzien, want soms was de hellingshoek zo groot dat fietsen niet meer lukte. Dan was het lopen en duwen. Af en toe de tijd nemen voor een slok water. Het uitzicht is magnifiek. Na koffie op de top, komt de beloning: de afdaling.  Suizend, in volle vaart, naar beneden. Onverwacht passeerden we een paar bergdorpen. Overal liggen in platte manden zaden te drogen. Is het koffie of zijn het pepertjes?  Er volgt nog wel een klimmetje, maar uiteindelijk was daar het dal, waardoor we verder reden naar Chiang Mai. Met de verkeersstroom mee door de avondspits bereiken we na 85 km. ons hotel.

Over een paar dagen stappen we weer op de fiets. Maar echte bergetappes zitten er niet meer in. Het was mooi.