Sinds Ayutthaya hebben we geen Europeanen meer gezien. We logeren in Nakhon Sawan in een groot hotel. En het is vol. Met een grote groep Koreanen. Engels spreekt men er niet. Tegen de schemer wandelen we de stad in om wat te gaan eten. Langs het park zijn tafeltjes en het lijkt een leuke plek om iets te eten. Maar als we dichter bij het stalletje komen waar wordt gewokt, slaat de chilidamp ons op de keel. Spicy, spicy. Dat wordt ‘em niet. We vinden een plekje in een fijn Japans restaurant. De plek voor Hotpot. Ook hier geen  Engels, maar er is hulp van de telefoon. Het meisje dat onze bestelling op komt nemen toont de tekst op het beeldscherm: ‘pig’. Juist ja. Er komt een pan met bouillon, bakjes vlees en we kunnen zelf groente pakken. Japans biertje erbij… Ondanks de taalbarriere eten we heerlijk. Wat de prijs is, en of het ‘alll inclusive’ is, of per gerechtje wordt afgerekend. Geen idee. De rekening toont één bedrag. Maar we eten voldoende en de prijs is okay. Vandaag lunchen we in een tentje aan het pad langs de rivier. Kip met sticky-rijst uit een klein zakje. Noodles zijn niet geschikt voor ons. Too spicy…  Maar de kokkin weet nog wel een ander schoteltje, dat kan minder spicy worden gemaakt.

Nu zijn we, na 67 km. in River Green Resort.